Ujście Wisły do Bałtyku

Sztuczne ujście Wisły, znane także jako Kanał Wisły, jest efektem inżynieryjnego przedsięwzięcia przeprowadzonego w latach 1891-1895 pomiędzy Świbnem a Mikoszewem. Projekt ten polegał na wykopaniu nowego koryta rzeki na odcinku od Przegaliny do Zatoki Gdańskiej. Inwestycję zainicjowała seria powodzi, które w znacznym stopniu zaszkodziły terenom Żuław, skłaniając władze pruskie do połączenia Wisły z Zatoką Gdańską.

W ramach przekopu zaangażowano 100 robotników oraz 40 maszyn parowych. Przemieszczono ogromne ilości ziemi, a całkowity koszt przedsięwzięcia wyniósł około 20 milionów marek. Efektem końcowym jest imponujący kanał wodny o długości 7,1 km i zmiennej szerokości, oscylującej między 250 a 400 metrów. Warto także wspomnieć, że w wyniku tego działania powstał rezerwat przyrody „Mewia Łacha”, stanowiący istotne środowisko dla różnorodnych gatunków ptaków.